سپتیک تانک فاضلابی ، مخزن ته نشینی ساده ایست که در آن فاضلاب با سرعتی کم ولی مداوم جریان دارد، از این رو مواد معلق بصورت لجن در کف مخزن ته نشین شده که با کمک باکتری های بی هوازی هضم می شود و در نتیجه تبدیل به مواد آبکی و گازی شکل گردیده، از سپتیک تانک خارج می شود. در این صورت از مقدار لجنی که باید تخلیه شود کاسته می شود، به طوری که تخلیه لجن حداکثر یک بار در سال و در نهایت 5 سال یک بار نیاز پیدا می کند.
نکته مهمی که رعایت آن الزامی است این است که در تمام مدت، مقدار فاضلابی که از سپتیک تانک خارج می گردد می بایست برابر با مقدار فاضلابی باشد که وارد سپتیک تانک فاضلابی می شود. مخزن سپتیک می بایست دور از مسیر نهرها و آبگیرها باشد، در سطحی هموار ساخته شود، و نیز سپتیک تانک در جهت مخالف وزش بادهای غالب ساخته می شود.
برای زلال سازی بهتر فاضلاب معمولاٌ سپتیک تانک ها را دو یا سه مخزنه می سازند که حجم قسمت اول را دو برابر حجم قسمتهای بعدی طراحی می کنند، که این امر به منظور جلوگیری از نوسانات سطحی فاضلاب و طولانی تر کردن تخلیه لجن از سپتیک تانک فاضلابی صورت می گیرد.
ضریب تبدیل آب مصرفی به فاضلاب معمولاٌ برابر 80 درصد در نظر گرفته می شود و میزان تولید فاضلاب با توجه به سرانه مصرف آب و ضریب تبدیل آن به فاضلاب برای زمان ماند 12 تا 15 ساعت (به دلیل عدم حضور پرسنل عملیاتی در طول روز) طراحی می گردد.